Το προεκλογικό χρώμα της κυπριακής επικαιρότητας είναι γεγονός! Η ποικιλότητα των θεμάτων άρχισε κιόλας να επιτρέπει την κριτική. Σε πολλά σημεία μάλιστα ενδέχεται να επιβάλλεται η κριτική μας στάση έναντι σε όσα βλέπουμε και ακούμε.
Βάζοντας λοιπόν λίγο χρώμα στην κουβεντα μας και με έμπνευση από το έγχρωμο website του κ. Χριστόφια, θέτω προς συζήτηση το εξής:
ποιο είναι το κριτήριο ψήφου για τον κύπριο πολίτη?
Παρακολουθώντας τα τεκτενόμενα άρχισα να αισθάνομαι άτομο με πολλαπλές προσωπικότητες, αφού από τον κάθε ένα αντλώ μια διαφορετική ερμηνεία για το τι εστί πολίτης, κοινωνία των πολιτών, λαός, δικαιοσύνη, ενότητα, πατριωτισμός, λαικισμός, εθνικισμός, όραμα, ανάπτυξη, ανάγκες, ευρώπη, μέλλον και διάφορα!
Ας ψαχτούμε ομαδικώς λοιπόν!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Φερεγγυότητα μέσα από την έως τώρα πολιτική δράση.
Φίλε καλωσόρισες στη κυπριακή μπλογκόσφαιρα. Ο καλύτερος τρόπος να προωθήσεις στο μπλογκ σου είναι να σχολιάζεις κείμενα άλλων μπλόγκερς έτσι που χρησιμοποιώντας το λινκ σου να καταλήγουν στο μπλογκ σου. Αυτό δείχνει σοβαρότητα και όχι το να αφήνεις ένα ξερό URL. Να ξέρεις επίσης ότι τη αναγνωσιμότητα θα σου τη φέρει η σοβαρότητα με την οποία πραγματεύεσαι τα θέματα με τα οποία ασχολείσαι. Μη το πάρεις σαν κριτική αλλά σαν φιλική συμβουλή.
Καλά γραψίμια :)
Tο ερώτημαν που θέτεις φίλε μαρμελλαδοποιέ εσυνέππεσεν με κάτι προβληματισμούς μου για το ίδιον θέμαν. Δεν ιξέρω αν παρακολουθείς το μπλογκ proedrikes.blogspot.com, γράφουμεν καμπόσοι τζειμέσα που το παίζουμεν ανοικτά μυαλά. Στραβάρα μας. Διερωτούμαι πόσοι που όσους γράφουμεν θα ψηφίσουμεν διαφορετικά που τον τζύρην μας. Πόσοι 1%; 5; 15; 40;
Προτείνω στον Λεξιπένηταν που εν μάστρος πας τες δημοσκοπήσεις να βάλει μιαν δημοσκόπησην με την ερώτησην
Εψήφισες ποτέ διαφορετικά που τον πατέραν σου;
1. Ποτέ
2. 1 φορά
3. Τυγχαίνει
4. Πάντα
Τζαι να σκεφτεί κάποιος να ψηφίσει διαφορετικά, αν το πεί, θα του πέψουν αμέσως τα επιτελεία του οικογενιακού κόμματος κανένα θκειόν, κανέναν ανηψιόν, κανέναν βαφτιστικόν να τον συνετήσει να μην προδώσει την οικογένεια. Εν αλήθκεια οξά έν εν αλήθκεια;
η φερεγγυότητα μοιάζει να αποτελεί είδος προς αναζήτηση! Παρόλα αυτά, με μαρμελάδες ή χωρίς, όλοι εμείς που καταθέτουμε εδώ τον λόγο μας, αισθάνομαι πως συμβάλλουμε σ αυτή την αναζήτηση.
Ας μην ακουστεί υπέροπτικό, αλλά πιστεύω βαθιά πως η μόδα των blogs είναι ένα όχημα για να ταράξουν λιγάκι τα νερά! Κάτι σαν αυτοάμυνα όσων σωπαίνουν, όχι από ενοχή ή ανοχή, αλλά από αμηχανία απέναντι στη μιζέρια της μετριότητας.
Φίλε lexi_penitas έχεις δίκιο! Θα τα λέμε κάπου γύρω με τα γραψίμια μας!
Όσο για την έρευνα που προτάθηκε, δεν είναι άσχημη ιδέα. Ας δοκιμαστούμε και με αυτή!
σας ευχαριστώ για το καλό ποδαρικό!!!
Δημοσίευση σχολίου