...έλεος!

Η πολιτική επικαιρότητα μοιάζει κυρίαρχη όσο ποτέ άλλοτε. Κατέχει την πλειοψηφία των ειδήσεων, παραμένει κυρίαρχη ακόμα και στις ψηλοκουβέντες μας και σαφώς το μέλλον γι αυτήν προβλέπεται λαμπρόν! Κι όμως, σε μια χώρα που ευημερεί οικονομικά και κοινωνικά, είναι σχεδόν διαστροφικό που η κοινωνία των πολιτών παραμένει απαθής απέναντι στη θέση και την στάση κάποιων πολιτικών σχηματισμών.

Τι εννοώ; Λέω πως ενοχλεί την απλή λογική μου η ευρωαγωνιστικότητα που λάνσαρε πρόσφατα ο κ. Χριστόφιας, ως αντιεπιχείρημα για τον ιστορικά αυταπόδειχτο ευρωσκεπτικισμό του. Ενοχλεί, σχεδόν βάναυσα, η μεθοδολογία εγκλωβισμού του κάθε γνήσιου αριστερού, που ερμητικά σύρεται σε χειροκροτήματα για την νεοφιλελεύθερη πλατφόρμα του ΑΚΕΛ. Ενοχλεί, η χωρίς προηγούμενο παραπλάνηση πως το εργατικό κόμμα θα κυβερνήσει ανοίγοντας τον κουμπαρά του δημόσιου ταμείου. Ενοχλεί η αθεράπευτα νοσηρή ψευδαίσθηση που πωλείται δωρεάν στις λαικές μάζες για κοινωνικό κράτος, πολιτισμό, παιδεία, υγεία, συντάξεις και ένα σωρό ετικέτες, χωρίς να σημειώνεται καν,πως όλα αυτά συνύπάρχουν με την ροή της ευρωπαικής οικονομίας.
Το φιλόδοξο κόμμα της κομμουνιστικής αριστεράς δείχνει να θέλει να κυβερνήσει ωσαν να διοικεί το καφενείο του μαχαλά του. Έλεος...για κράτος μιλάμε, όχι για supermarket κ.Χριστόφια!

Πολλά είναι που ενοχλούν!...Το αντιεξουσιαστικό παρελθόν μου ανατριχιάζει όταν ανατρέχει στην ιστορία των κινημάτων και ταυτόχρονα ακούει τον κ. Χριστόφια να πλασάρει την πολιτική του περίπου σαν την συνέχεια τους. Την ίδια ώρα που φλερτάρει απογυμνωμένος τον προεδρικό θόλο, υποτάσσοντας την Χιλιανή ποίηση στο μάρκετινγκ της υποψηφιότητας του. Ανατριχιάζω κι όταν σκέφτομαι το ΝΑΙ του και το ΟΧΙ του στο δημοψήφισμα. Ανατριχιάζω όταν σεβαστοί ηλικιωμένοι άνθρωποι τιμούν την ιδεολογία τους καταθέτοντας τον οβολό τοyς, αγνοώντας την μαεστρία της δήθεν αριστεράς να κτίζει επάνω τους την "ανθρωπιά" ενός υποψηφίου.

Τρέμω στη σκέψη, πως εκατοντάδες άνθρωποι θα θυσιάσουν τη ψήφο τους, νομίζοντας πως τιμούν την ψυχή τους. Σ αυτή τη χώρα αναδείξαμε την πλάνη σε ύψιστη αξία. Πουλάμε την ηθική στα παζάρια των ραδιοφώνων και αδιαμαρτήρητα την αγοράζουμε ακριβότερα απ τις τηλεοράσεις. Κανείς δεν μιλάει! Ούτε καν εκείνος ο αριστερός, o από καρδιάς πατριώτης, που πολέμησε τον φασισμό στις προμετωπίδες της ΕΟΚΑ Β. Μας πήρε όλους το ποτάμι της υποταγής στο γλυφιντζούρι της εξουσίας. Αδόκιμες, ανιστόρητες συμμαχίες, εκκολάπτονται σε συναντήσεις κι αυτό ακούγεται να αιτιολογείται ως συκοφαντία, τάχα κάποιων αντιπάλων.

Όλα αυτά μου θυμίζουν την '74 εποχή, που βγήκε το ΑΚΕΛ και συγχάρηκε τον Κληρίδη για τις καλές του υπηρεσίες, όταν η δημοκρατία θρηνούσε την υποταγή της στο διάβολο της εθνικολαγνείας. Και τότε η αριστερά πάλεψε τον φασισμό, μα η ηγεσία της γονάτισε στη φινέτσα των καλών προθέσεων. Και πρόσφατα η αριστερά είπε ΟΧΙ στην 24η Απριλίου, μα η ηγεσία της τσιμέντωνε τις σχέσεις της με την μαμά Αγγλία. Και τώρα η αριστερά είναι παρούσα στο ευρωπαικό γίγνεσθαι κι εύχομαι νάναι τόσο παρούσα, όσο να θυμίσει στην ηγεσία της πως η ιστορία καταγράφεται απο το πολιτικό εύρος της κάθε πολιτικής πράξης και όχι από το μέγεθος του λαϊκισμού.

Έλεος πια!...Δεν μπορούν να προκαλούνται τόσο ξεδιάντροπα οι αξίες μας. Ακόμα κι εμείς, που μεγαλώσαμε διαβάζοντας Γκράμσι, Λούξεμπουργκ και Νερούντα...ακόμα κι εμείς θα καταντήσουμε να ζητιανεύουμε λίγο λίγο τον εθνικισμό για να σωθούμε!...έλεος!